منابع قدرت روحانیت شیعه در یران

اتخاذ راهبرد کسب مستقیم قدرت با سلاح دیانت توسط روحانیت شیعه، پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تحولی بنیادین در ایران به شمار می آید. مقاله حاضر پاسخ به این سؤال که چرا از بین اقشار مختلف اجتماعی ایران، روحانیان حاکمیت را به دست گرفتند، را در «منابع قدرت آنان» جست وجو می کند. بر این اساس پس از ارائه تعریف وتاریخچه روحانیت ومناسبات آن با دولت در ایران معاصر مؤلفه های زیر را، منابع قدرت این نهاد تلقی کرده ومورد بررسی قرار داده است: مکتب وایدئولوژی، سازمان وتشکیلات، نهاد مرجعیت وولایت فقیه، استقلال مالی، اخلاقی وعلمی، شخصیت کاریزماتیک علما، مردمی بودن، مهدویت، مرجعیت قرآن وسنت وظرفیت تفسیر پذیری آنها، اجتهاد، الگوی کربلا و... .